కాపీ కొట్టడం ఒక కళ - ఆ కళ ని కాపాడు కుందాం రండి !

కాపీ కొట్టడం ఒక కళ - ఆ కళ ని కాపాడు కుందాం రండి !

 

(కాపీ కొట్టడమన్నది అతి ప్రాచీన మైన కళ!)

 

మొదటి మారు కాపీ కొట్టడం ఎప్పుడు నేర్చు కున్నాం ?

చూచి రాత తో కాదూ !!

=========

బాబ్బాబు నా టపాలు కాపీ కొట్టండి !

'అదేమిటోయ్ జిలేబీ చాలా విచారం గా ముఖం వేలాడెసి కూర్చున్నావు ల్యాపు టాపు ముందు ?' మా అయ్యరు  గారు పరామర్సించేరు ఆప్యాయంగా .

కళ్ళ నీళ్ళు పెట్టుకున్నా.

ఏమిటి జిలేబీ నీ మొగానికి ఏడుపు శోభిల్లదే ! కలకంటి కన్నీరు ఒలికిన ప్రాబ్లం అన్న మాటే మరి ! ఏమి నీ బ్లాగు కష్టాలు అన్నారు మా అయ్యరు గారు.

ఏమండీ నా కష్టాలు అన్నీ బ్లాగు కష్టాలేనా ? అడిగా

కాకుంటే ? నీకు పొద్దస్తమానం ఆ కంప్యూటరు జత జేరే ! వేరే ఎ కష్టాలు నీ కుంటాయి ? రిటార్టు ఇచ్చేరు

హు అన్నా హా అన్నా మళ్ళీ కన్నీటి వరదలు చిందించా

ఏమిటోయ్ విషయం ఈ మారు కొంత సేద దీరేక అడిగేరు మా అయ్యరు  గారు మళ్ళీ.

నా టపాలు ఎవ్వరూ కాపీ కొట్టడం లేదండీ ! అని భోరు మన్నా !

ఓసి పిచ్చి దానా ! నీ టపాలు ఎవ్వరూ కాపీ కొట్టక పొతే సంతోష పడాలి గాని ఇలా భోరు మంటే ఎట్లా గే ?

టపాలు  ఎందుకు కాపీ కొట్టి పెట్టు కుంటా రండీ  ?

'ఆ , ఏముందీ, కూసింత నచ్చితే, బాగుంటే ఆయ్  ఈ టపా, కథ కాస్త బాగుందే  , మన బ్లాగులో దాచేసు కుందాం అని పెట్టేసు కుంటారు '

అంటే ఏమని అర్థం ? నా టపాలు ఎవ్వరికీ నచ్చ లేదన్న మాటే గా ? మళ్ళీ బోరు మన్నా !

'ఓసీ నీ బ్లాగు పిచ్చి కాకులెత్తుకు పొనూ !  ఇవన్నీ చేజేతులారా తెచ్చి పెట్టు కున్న కష్టాలు కావే మరి ! అని మా అయ్యరు  గారు ఓ  జాడూ  జమాయించి 'కాఫీ పెడతా ఓ గ్లాసెడు గొంతులో పోసుకుని మళ్ళీ టపా లల్లెసుకో ' అని 'ప్యారీ బీవీ' కోసం కాఫీ పెట్టడం కోసం కిచెను లో  కెళ్ళేరు 

బ్లాగు భామలు, బ్లాగు భయ్యాలు నా టపాలు కాపే కొట్టి మీ బ్లాగుల్లో 'ప్రచారం' చేసి నా కు గంపెడంత పేరు తెచ్చి పెడుదురూ మరి !!- మా తిరుపతి వేంకటేశు గారికి సిఫార్సు చేసి మీకు పుణ్యం వచ్చేటట్టు చూస్తా !!


(తెలుగు తూలిక డాట్ నెట్ మాలతి గారి టపా కామెంట్లు  చదివేక ! సరదాగా )


చీర్స్
జిలేబి

============

తాళాలు విరగ్గొట్టండి - సవాలే సవాల్ !

మా తాతయ్య కాలం లో (ఇప్పుడు మేమూ ఆ కాలానికే వచ్చేసాం అది వేరే విషయం!) మా ఇంట్లో గూట్లో ఓ పెట్టె ఉండేది. గూట్లో పెట్టేమిటీ అంటారా సవివరం గా చెబ్తాను.

మా నడిమింటి హాల్లో నించి మిద్ద పైకి వెళ్ళడానికి మెట్లు ఉండేవి. వాటి కింద ఓ పాటి గూటి లా ఓ ప్రదేశం ఉండేది. ఆ గూట్లో ఓ పురాతన చెక్క పెట్ట మా తాత గారిది ఉండేది. దాంట్లో వారేమో వారు కొన్న కొత్త కొత్త ఆ కాలపు (అంటే బ్రిటిషు కాలపు అన్న మాట ) గడియారాలు ఎలెక్ట్రిక్ సామాన్లు అట్టి పెట్టె వారు. ఆ పెట్టె కో తాళం కూడా భద్రం గా వేసి పెట్టె వారన్న మాట .

మా ఇంటి కాంతా జనావళికి వాటి మీద ఓ గుర్రు వుండేది. ఆ పెట్టెలో ఉజ్జాయింపుగా ఏమి ఉంటుందో తెలుసు గాని, మా తాతయ్య గారు ఆ పెట్టె ని తెరిచి మాకు చూపించనే చూపించరు. అందువల్ల వచ్చిన గుర్రు అన్న మాట అది.

ఇక తాతయ్య గారైతే అప్పుడప్పుడు మమ్మల్ని బయటకెళ్ళి ఆడుకొండ్రా బడుద్దాయిలూ అని గెంటేసి ఆ పెట్టె ని అప్పుడప్పుడు తెరిచి చూడడమూ, ఆ పై ఆ పెట్టి కి గోళ్ళం పెట్టి తాళం వెయ్యడమూనూ జరుగు తూండేది తప్పించి మేము ఎప్పుడూ ఆ పెట్టె లో ఏముందో (అంటే పూర్తి గా అన్న మాట) చూసిన ది లేదు !

కాక పోతే ఆ పెట్టె ఆయన అంత బద్రం గా తాళం పెట్టడం మాకు  ఉత్సుకతని కలిగించేది. ఆ పెట్టె తాళం ఎలా పగల గొట్టాలబ్బ అని అన్న మాట.

ఇక మా కాలానికి వస్తే మా అబ్బాయి మా మనవడు కంప్యూటరు ఎక్కువ గా ఉపయోగించకుండా ఉండడానికి తాళాలు పెట్టడం మొదలెట్టాడు. మనవడు కూడా తాడి తన్నే వాడి తల తన్నాలన్నట్లు వాళ్ళ నాన్న పెట్టిన తాళాలని విడగొట్టడం అన్న ఉద్యమం మొదలెట్టి అందులో నిష్ణాతుడై ఓ మారు వాళ్ళ నాన్నకే ఎదురు ఫిట్టింగులు ఇచ్చాడు అంటే , తనే ఒక తాళం పెట్టే డన్న మాట.

ఈ విషయం లో వాడి కెందుకో ఈ బామ్మ అంటే మమకారం. తాళం పెట్టినా బామ్మా , నీకు మాత్రం తాళం రహస్యం చెబ్తా నాన్నారికి తెలియనివ్వకు,  నీకు కంప్యూటరు ఎప్పుడు ఉపయోగించాలో అప్పుడు తాళం తీసి  ఉపయోగించుకో. ఆ తరువాత ఆఫ్ చేసెయ్యి. ఈ తాళం చెవి మాత్రం నాన్నారి చెవి కి పోనివ్వకు అని చెప్పేడు.

నాకాశ్చర్యం వేసింది. మా కాలం లో తాత వాళ్ళ తాళం ఎలా విరగ్గోట్టాలా అని మేం ఆలోచించే వాళ్ళం. ఇప్పటి తరం లో నాన్నారి తాళం ఎలా విరగ్గోట్టాలా అని వీళ్ళు షెర్లాక్ హోమ్స్ మొదలెట్టారు సుమా అని.

మొత్తం మీద ఈ కాలపు కుర్ర కుంకాల తో మంచి గా ఉండటం మనకే మేలు అన్న ఓ ఫైనల్ నమ్మకానికి వచ్చేసాను నేనైతే. మనం ఎంత  బుర్ర లేని మట్టి   బుర్రలని వాళ్లకు నమ్మకం వస్తే వాళ్ళు మనకు అన్ని తెకినీకులు సులభం గా అర్థం అయ్యే లా చెప్పేస్తారని నా కనిపించింది.

హన్నా, భావి తరం భాగ్య విధాతల్లారా, ఈ బామ్మ మీద మీరు దయ బెట్టి ఈలాంటి తెకినీకులు నేర్పిస్తూ ఉండండి, రాబోయే కాలం లో (పుట్టీ గిట్టీ పుడితే ) మీ ఋణానుబంధం తప్పక తీర్చేసు కుంటాను. అప్పటికి మీకన్నా నాకే ఎక్కువ తెలిసి ఉంటుంది కదా !

(Hopefully always the future generation is brighter than the past !!)

(future)

జీనియస్

జిలేబి.

 

===================

 

బ్లాగు బ్లాగు కీ పోయేను రాధా హరే

కూసింత మేటరు కొట్టు కొచ్చు కున్నాను కృష్ణా హరే !

అని ఆడుతూ పాడుతూ మేటర్లు బ్లాగుల నించి కొట్టేసుకుని పత్రికల లో అచ్చేసుకుని హాయి హాయి గా కాలం గడిపేసు కుంటున్న ఓ జిలేబీ కి ఉద్యోగం పోయే రోజులు దాపురిస్తున్నట్టు ఉన్నాయి.

ISA (Internal Sourcing Agent!) ఫర్ MSA (Matter Snuffing Agency) లో పని చేస్తున్న ఓ జిలేబీ కి తెల్లారి తెల్లారి లేస్తూనే బ్లాగు బ్లాగు కీ వెళ్లి మేటరు కొట్టేసుకుని వాటిని సీక్రెట్ గా పత్రికలకి కాణీ కి పరక కి అమ్మేసుకుని అవ్వాల్టి హా 'రమ్ము' హాయి హాయి అని పొంగి  పోతూన్న తరుణం లో ఓ ఇంటి ఇల్లాలు ముచ్చట తో గడ్డు రోజులు వచ్చేయి.

తాళాలు పెట్టండీ అన్న బ్లాగ్ నినాదం తో 'ఉత్తిష్ఠ , జాగృత, ప్రాప్యవరాన్.." అన్నట్టు ఉత్తేజం చెందిన వాళ్ళయ్యారు అప్పటి దాక ఉన్న పంచ దశ లోక వాసులు.

అంతటి తో బ్లాగులకి తాళాలు పడ్డాయి. !

స్నఫ్ఫింగ్ చేస్తూన్న జిలేబి కి కాపీ కి మేటరూ పోయే , కాఫీ కి కూడా కరువోచ్చే !

ఏమి చేతుమురో రాధా హరే,

నీవే దిక్కయ్య కృష్ణా హరే

అని పాడేసుకుంటూ ఇవ్వాల్టి జిలేబీ 'అప్రస్తుత ' ప్రసంగం ఇంతటి తో సమాప్తం !

చీర్స్

జిలేబి.

 

================

 

వామ్మో వామ్మో ఎంత కాపీ ఎంత కాపీ ! 

కాపీ క్యాటులు వారి కవాతులు.

అదేమీ చోద్యమో గాని, చౌర్యమో గాని

మక్కీకి మక్కీ మన టపాలని బ్లాగులని దిన పత్రిక వాళ్ళూ, వారపత్రిక వాళ్ళూ కాఫీ లాగిస్తూ కాపీలు కొట్టేస్తూ కవాతులు చేస్తున్నారట !

ఈ విషయాలు తెలీకుండానే నేను టపాలు గట్రా ఇన్ని రాసేసానే మరి.

నా టపాలన్నీ ఎక్కడెక్కడ తేలు తున్నాయో ! ఎవరైనా కాస్త తెలిస్తే  చెబ్దురూ !

ఈ గుళ్ళకి వెళ్లి నప్పుడు మనకు కలిగే నిత్యానుభవం ఇక్కడ గుర్తు తెచ్చు కోవాలి.

మనం భక్తీ గా స్వామీ వారీ ప్రసాదం అని ఎ అరటి పండో, లేకుంటే మరోదే టో చేతిలో పట్టు కుని కొంత సావకాశం గా ఆరగిద్దామని ఉంటాం, అప్పుడే, మన కోతీ వారు వచ్చి చలాగ్గా మన చేతిలోని పండు ని లాగేసు కుని చక్కా పోతారు !

ఇక మనం ఎం చేస్తాం ! స్వామీ వారు మనకు ఇంతే అనుగ్రహించారు అనుకోవాల్సిందే !

అట్లాగే కదా మన బ్లాగు వాళ్ళ గతి కూడా అయి పోయింది. !

మనం ఎ అర్ధ రాత్రో తెల్లారి జామో ఓపిగ్గా కూర్చొని, ఎ లేఖిని తొ టో కనా కష్టాలు పడి టైపాటు చేసి వామ్మా ఒక్క టపా రాసేను అని సంతోష పడి పొతే , ఈ పత్రికల వాళ్ళు వచ్చి దాన్ని పట్టేసుకుని, కొట్టేసుకుని వాళ్ళ పేపర్లో వేసేసు కుని (అంతా 'ఖూనీ') మనకు తెలీనివ్వ కుండా గప్పు చిప్పుగా కాపీ కొట్టేసుకుని ....

కాబట్టి మనం ఏమి చేయ్యవలె. ? అరవం లో ఒక సామెత ఉంది. ఈ అడిచ్చా కాపీ అని. అంటే ఎదుటి వాడు రాసేటప్పుడు ఒక ఈ గ వచ్చి వాలితే దానినీ కొట్టి రాస్తే, మనమూ ఒక ఈగని కొట్టి రాస్తామన్న మాట. అట్లాగా, మనం రాసేటపుడు సీక్రెట్ గా ఓ ఈగని కొట్టి రాసామంటే వాళ్ళూ కూడా ఒక ఈగని కొట్టి రాసి , మనకు దొరికి పోతారు సుమా !

 వావ్ నాకూ మాంచి ఐడియా వచ్చేసిందోచ్ !

(ఇల్లాలి ముచ్చట్లు వారి టపా చదివాక సరదాగా)

చీర్స్

జిలేబి.