మా తాత గారి వేమన శతకం

రాయ చోటి లో ఉద్యోగ రీత్యా ఉన్నప్పుడు మా కొలీగ్ ఒకరు కడప జిల్లా వేంపల్లె వాస్తవ్యులు నాతొ బాటు పని చేసే వారు. వారు పిలవడం తో ఓ మారు వారి గ్రామం వేంపల్లె కి వెళ్ళడం తటస్చింది. రాయచోటి నించి రాజంపేట వెళ్ళే మార్గం లో ఈ వేంపల్లె గ్రామం. దగ్గిరలోనే ఓ నది. పేరు పాపాగ్నిమేము వెళ్ళినది మంచి ఎండా కాలంలో. దీని దరిపుల్లోనే గండి వీరాంజనేయ దేవస్థానం కూడా ఉంది. ఈ వేంపల్లె గ్రామలో నేను మొట్ట మొదటి సారి Stalactites and stalagmites చూడటం జరిగింది. వేమన గారి ఊరు ఈ వేంపల్లె నా అని అడిగితె కడప జిల్లా ప్రాచుర్యం వేంపల్లె ప్రాచుర్యం వేమన గారు అక్కడే పుట్టారని కథా కమామీషు గా పిచ్చా పాటి గా చర్చిండం జరిగింది.
ఈ నేపధ్యం లో మా తాతగారు తన స్వహస్తం తో వేమన శతకం లో రాసుకున్న ఈ క్రింది పద్యం ప్రస్తావిస్తే నాకు తన్నులు తప్పడమే నేను చేసుకున్న పుణ్యం. చెప్పింది కూడా శుద్ధ బ్రాహ్మణ పరివారం నడి ఇంట్లో- అదీను ఆ నడి మద్యాహ్నం వారు బ్రహ్మాండం గా పెట్టిన భోజనం శుభ్రం గా లాగించిన తరువాత.
వేమన తన కాలానికి నాకు అర్థమైనంతవరకు ఓ revolutionary.

ఈ పద్యం నిజంగా మా తాతగారు స్వహస్తాలతో రాసుకున్నది. అంటే ఓ 60 లేక 70 సంవత్సరాల క్రిందట ఉండవచ్చు. ఇది వారి కాలపు పేరడీ కూడా అయి ఉండవచ్చు. కాబట్టి దయచేసి నన్ను తప్పుగా అనుకోవద్దు.
పద్యం:
పిండములను జేసి పితరులను తలపోసి
కాకులకు బెట్టు గాదిదలార
పియ్య తినెడు కాకి పితరుడెట్లాయరా
విశ్వదాభి రామ వినుర వేమ.

జిలేబి.

మధురాంతకం రాజారాం గారి జ్ఞాపకాలు - 2

శ్రీ మధురాంతకం గార్ని రెండవ సారి కలవటం చిత్తూరు లో శ్రీజయరాం గారి ఇంట్లో. శ్రీ జయరాం గారు వృత్తి రీత్యా ఉపాధ్యాయులు - సంగీతం మాస్టారు (or P.E.T మాస్టరు నాట్ sure ) అనుకుంటా. శ్రీ జయరాం గారు ఆర్ట్ లవర్స్ సెక్రటరీ గా చిత్తూరు జిల్లాలో మాత్రమె గాదు ఆంధ్రా మొత్తం లో నాటక రంగం వాళ్ళకి సుపరిచితులు. ఓ మారు ఇంట్లో ఉంటే నా మిత్రుడు వచ్చి శ్రీ రాజారాం గారు వచ్చారు నిన్ను రమ్మన్నారని చెప్పడం తో శ్రీ జయరాం గారి ఇంటికి వెళ్లాను. శ్రీ రాజారాం గారు మండువాలో కూర్చుని వున్నారు. "మీ కథల్రాయడం ఎలా సాగుతోంది" అని అడిగితే "సర్ ఈ మధ్య ఉద్యోగం లో చేరాక ఉష్ కాకి అయిపొయింది కథల్రాయడం " అనటం తో ఆయన నవ్వి "కథకి వస్తువు గా ఓ వ్యక్తి జీవితాన్ని మధిస్తే ఓ కథ పుట్టొచ్చు" అన్నారు - ఈ వాక్యం అప్పుడు సరిగా అర్థం కాలేదు గాని ఆ తరువాత ఆయన కథల్ని తిరగేస్తే ఆయన ప్రతి కథలోను ఈ విషయాన్ని గమనించడం జరిగింది. పెద్దవాళ్ళ మాట పెన్నిటి మూటయే గదా!
జిలేబి.

కృష్ణా తీరం

రాయలసీమ వాళ్ళకి కృష్ణా తీరం అంటే ఓ పాటి ఉత్సుకత తప్పకుండ ఉంటుందనుకుంటా. రాయలసీమలో నీళ్ళకి ఎప్పుడు ఇరకాటమే. అట్లాంటిది కృష్ణా తీరం గురించి చదివినప్పుడు , ఆ కృష్ణా నీళ్ళ గురించి విన్నప్పుడు చిన్నప్పట్లో నిజంగా నాకైతే ఓ మారైనా కృష్ణా తీరం చూడాలని బలీయమైన కోరిక ఉండేది. అంతే కాకుండా మల్లాది రామకృష్ణ శాస్త్రి గారి "కృష్ణా తీరం" పుస్తకం చదివాక ఈ కృష్ణా నది ని ఓ మారిన దర్శించాలని కోరిక ఎక్కువైంది
జీవితపు కాల వాహిని లో ఉద్యోగ పయనం చేసేటప్పుడు మొట్టమొదటిసారి కృష్ణ సందర్శనం విజయవాడని కోరమండల్ ఎక్ష్ప్రెస్స్ ట్రైన్ లో క్రాస్ చేసినప్పుడు లభ్యమైంది. అదే మొదటిసారి కృష్ణ ని చూడడం. చూసాక అనిపించింది - బిర బిర కృష్ణమ్మా అని మన గేయకారులు శంకరంబాడి సుందరాచారి గారు ఊరికే అనలేదు అని. ఎంతైనా కృష్ణా దర్సనం మదిలో నిలచిపోయే ఓ తియ్యటి అనుభవం.

జిలేబి.

కాణిపాకం వరసిద్ది వినాయక దేవాలయం

చిత్తూరు జిల్లా లో తిరుమల తరువాత ప్రసిద్దమైన కాణిపాకం వరసిద్ధి వినాయక దేవాలయం ఈ మధ్య కాలం లో చాలా ప్రాచుర్యం పొందింది. పురాతనంగా జిల్లా వరకు వ్యాపించిన ఈ దేవాలయపు ప్రాచుర్యం తిరుమల కి దూర దూర తీరలనుండి వచ్చే భక్తుల ద్వారా ఇంకా చాలా మంది భక్తులకు తేలిసి రావడం జరగడం ద్వారా నోటి మాట ద్వారా, తిరుమల తిరుపతి దేవస్థానం వారి ద్వారా ఇంకా ఎక్కువ మంది జానాభా కి తెలిసి వచ్చింది. అట్లాంటి దేవాలయం వెళ్ళే దారి ఫోటో ఓ మారు ఈ గ్రామం గుండా బసులో పయనించి నప్పుడు తీసింది ఇక్కడ పొందు పరిచాను.

జిలేబి.

మధురాంతకం రాజారాం గారి జ్ఞాపకాలు

కీర్తి శేషులు శ్రీ మధురాంతకం రాజారాం గారిని మొట్ట మొదటి సారి కలిసింది ౧౯౮౫ లో చిత్తూరు జిల్లా రచయితల సంఘం శ్రీ కాళహస్తి లో జరిపిన రచయితల కి ట్రైనింగ్ సెషన్ అప్పుడు. ఆయన కథల్ని అంతకు మునుపు చదివి ఉన్నా వ్యక్తీగా ఓ రచయితని కలవడం అన్నది మొట్ట మొదటి సారి అప్పుడే. అంతకు మునుపు కథల్రాయడం ఎలా అన్న పుస్తకం చదివి బర బర మా కాలేజి కథ ఒకటి రాసి ఆంద్ర పత్రిక వాళ్ళకి పంపిస్తే అది అచ్చైపోయి నేను చాలా సంతోష పడిపోయి వావ్ రచయితనైపోయానోచ్ అని ఆనందపడి పోయిన రోజులవి. అలాంటి సమయం లో జీవనదిలాంటి ౫౦ పై పడ్డ వయసులో ఉన్న శ్రీ రాజారాం గార్ని కలవడం ఓ డిఫరెంట్ ఫీలింగ్.

జిలేబి.

అంతా విష్ణు మాయ

అంతా విష్ణు మాయా అని ఊరికే అనలేదు పెద్దలు. ఈ మధ్యా మన భూప్రపంచంలో జరుగుతున్న రోజు వారి మార్కెట్ సమాచారాలు అన్నీ చూస్తుంటే నిజంగా మనం ఆర్ధిక మాంద్యం లో కూరుకు పోయామనే ఆలోచన తప్పక కలుగుతుంది. వీటన్నిటిని అధిగమించి మనం ముందుకు పోవడానికి ఇంకా ఎంత కాలం పడుతుందో ?
ఇవన్ని వేరిసి విష్ణు మాయే మరి.

జిలేబి.

సింగపూర్ flyer

ఈ మధ్య సింగపూర్ వెళ్ళినప్పుడు సింగపూర్ ఫ్ల్యెర్ ఫోటో షాట్ ఇది. చిరంజీవి పాత మూవీ లో చూసిన సింగపూర్ ఈ మధ్య వెళ్లి చూసిన సింగపూర్ బోల్డంత వ్యతాసం! ప్రజా శక్తీ పాజిటివ్ గా ఎలా ఉపయోగించ వచ్చు అనడానికి సింగపూర్ ఒక ప్రత్యక్ష ఉదాహరణ. రాజకీయం సాంఘిక చైతన్యం ఫైనాన్స్ అన్నీ కలిసి ధీటైన రామ రాజ్యం కావాలనుకున్న నిజమైన మానవీకం సింగపూర్ నించి చాలా నేర్చుకోవచ్చు.

జిలేబి.

కాంతం కనకం కర్పూరం

కాంతం కనకం కర్పూరం

కర్పూరం తానూ కరిగిపోతూ ప్రపంచానికి వెలుగునిస్తుంది. కనకం తానూ కరగదు తనని సొంతం చేసుకున్నవాల్లని కరిగించదు.
మరిక కాంతం మాట ఏమిటి ?

కాంతం కనకము కర్పూరం కూడాను. కాంతం కర్పూరం లా తానూ కరిగిపోతుంది. భామతి కథ చదివారా ఎప్పుడైనా? కాంతం కర్పూరం అనడానికి భామతి ఉదాహరణ. కనకం లాంటి కాంతాలు లేకుండా పోలేదు.
మరి కాంతం లాంటి కాంతం ఉన్నారా?

జిలేబి.

రైలు ప్రయాణం

రైలు ప్రయాణం

రైలు ప్రయాణం అంటేనే చిన్న పిల్లలకి విపరీతమైన ఆనందం. చిన్ననాటి ఆనందాలలో రైలు ప్రయాణం ఓ మరిచి పోలేని అనుభూతి. అసలు జస్ట్ రైల్వే స్టేషన్ కి వెళ్ళటమే ఒక ఖుషి. ఏమంటారు? ఎందుకంటే చిన్న చిన్న వూళ్ళలో ఓ రోజు కి ఓ రైలు ఇటు రావడం అటు పోవడం ఉంటే అదే పెద్ద విషయం. రైలు కూత వినటానికి స్టేషన్ కి వెళ్లి రైలు చూసి వస్తే అబ్బో ఆ అమ్మాయి ని గానివన్నండి లేక అబ్బోడిని గాని అసలు నిలబెట్టి మాటలాడిస్తే రైలు కబుర్లు కోకొల్లలు. ఏరా అబ్బాయి రైలు ఎలా కూత పెట్టిందిరా అంటే వాడు నోటి పై చెయ్యి సాఫీ గా పెట్టి కూ అంటే కూత పెట్టదంటే మనం చెవులు ముసుకోవలిసిందే మరి!

జిలేబి.

మా ఊరి కథ

మా ఊరి కథ అంటేనే అందిరికి ఓ లాంటి ఉత్సాహం వస్తుంది. ఎందుకంటే ఎవరికైనా సొంత ఊరు అంటే ప్రాణం కాబట్టి. మనం పుట్టి పెరిగిన ఊరు మరిచి పోలేని మధురానుభూతులని మదిలో పదిల పరుస్తుంది. అందుకే మా వూరు అంటే ఎవరికైనా ఓ లాంటి ఉత్సుకత. ముఖ్యంగా చెప్పాలంటే ఓ యాభై అరవై వయసు పైబడిన వాళ్ళని ఓ మారు కదిలిస్తే అబ్బో మా ఊరి కథలు కొకల్లలు.

జిలేబి.

అమ్మా ఆవు ఇల్లు ఈగ

అమ్మా ఆవు ఇల్లు ఈగ

మనం చిన్నప్పుడు నేర్చుకున్న అమ్మా ఆవు ఇల్లు ఈగ మరిచిపోలేని పదాలు. ఇవి చిన్ని పదాలైనా చిన్నప్పుడే నేర్చుకున్నాం కాబట్టి వీటితొ బాటు చిన్న నాటి గ్నాపకాలు కూడా మన మనసులో పదిలంగా నిలిచి ఉండటం వల్ల వీటికి ఇంకా సుస్థిరమైన స్థానం మన హృదయాలలో నెలకొని ఉండటం గమనించవచ్చు. అందుకే చిన్ని నాటి గ్నాపకాలు మనల్ని అప్పుడప్పుడు పిల్లగాలిలా స్పృశిస్తూ మనసులకి సేదనందిస్తూ తీపి గుర్తులుగా మిగిలిపోతాయి. ఎంతైనా చేతవెన్నముద్ద చెంగల్వ పూదందయే కదా!

జిలేబి

వరూధిని ప్రవరాక్య

వరూధిని ప్రవరాక్య కథ చదివారా ఎప్పుడైనా నాకైతే ఈ కథ కన్నా నాకీ పేర్లు భలే నచ్చాయి. ముఖ్యంగా వరూధిని ప్రవరాక్య పేర్లు ఇంటరెస్టింగ్ పేర్లు

జిలేబి