మహా నగరం లో వెర్రి మానవుడు

రాత్రి పన్నెండు అవుతోందండీ , ఇక ఇంటికి వెళ్ళాలి అన్నాడు మానవుడు.

వాడి ప్రాజెక్టు మేనేజరి  ణి (ఈ ప్రాజెక్టు మేనేజర్లంతా జిలేబీలు ఎందుకు అవుతారు చెప్మా?)  చిరాగ్గా చూసింది.

అయితే ఏమిటి ?

'ఇంటికి వెళ్ళి  కాసింత సేపు పిల్లలతో క్వాలిటీ టైం స్పెండ్ చేద్దామని ' నసిగాడు వెర్రి మానవుడు.

'ఏం  మాకు పిల్లా జెల్లా లేరా ? మేం ఆఫీసు లో వున్నాం కదా ఇంకా ? ' ప్రాజెక్టు మేనేజరి ణి గదమాయించి ఓ తీవ్రమైన లుక్కు ఇచ్చింది.

बेचारा మానవుడు ఉసూరు మని సీట్లో తగల బడ్డాడు మళ్ళీ - ముందు మానిటరు వెక్కిరించింది- నన్ను వదలి నీవు పో లేవులే, అదీ నిజములే అని.


మానవుడు లాగిన్ అయి ఓ మెయిలు చూసాడు. మళ్ళీ పని లోకం లో పడ్డాడు.

మహా నగరం లో వెర్రి మానవుడు పాపం జిలేబీ లకి बकरा  అయి పోయేడు.


నో చీర్స్
జిలేబి.