అంతర్యామిన్ ఎక్కడ ఉన్నాడు ? (భాగం మూడు )

అంతర్యామిన్ ఎక్కడ ఉన్నాడు ? (భాగం మూడు ) - ఆధ్యాత్మ ఉపనిషత్ 

ఈ ఆధ్యాత్మ ఉపనిషత్ లో ఉన్న జ్ఞానం అపాంతరత అను నతనికి   అపాంతరత  నించి బ్రహ్మకి , బ్రహ్మ నించి ఘోర అంగీరసు  నికి, ఘోర అంగీ రసు ని నించి  రైక్వునికి రైక్వుని నించి రాముని కి రాముని నించి అందరికి తెలియ వచ్చినది గా ఈ ఉపనిషత్తు చివరిలో ఉన్నది 

ఇందులో అపాంతరత ఎవరు , ఘోర అంగీరస ఎవరు రైక్వుడు రాముడు ఎవరు అన్నది కొంత పరిశోధించి తెలుసుకోవలసిన పేర్లు ! (రాముడు రామాయణ కాలపు రాముడే నా ?)

ఇక ఈ ఉపనిషత్ లో మొదటి వాక్యం 

అంతః శరీరో నిహితో గుహాయామజ ఏకో నిత్యమస్య ! --> శరీరాంతర గుహ లో (!) నిత్యమై ఉన్నవాడు ఒకడున్నాడు అన్న 'statement of fact' తో ఈ ఉపనిషత్తు మొదలవుతుంది 

ఇందులో ఉన్న కొన్ని 'జలక్కులు ' :

ఘటాకాశం మహాకాశ ఇవ ఆత్మానం పరాత్మని !

కుండలో ఉన్న స్థలం (ఆకాశం) పూర్ణ మైన ఆకాశం లో ఉన్నట్టు ఆత్మ పరాత్మ లో ఉన్నది (కుండలో ఉన్న ఆకాశం లో మహా ఆకాశం లో కలిస్ పోయేటట్టు నీ ఆత్మని పరాత్మ లో కలిప డానికి ప్రత్నించు అన్న అర్థం లో కూడా చెప్ప వచ్చు )


యత్రైష జగదాభాసో  దర్పణ అంతః పురం యథ
తద బ్రహ్మ అహం ఇతి జ్ఞాత్వా కృతకృత్యో భవాన్ అఘ !

అహం బ్రహ్మా అన్న జ్ఞానం తో - ఒక దర్పణం లో కనిపించే నగరం లామొత్తం ఈ బ్రహ్మ లో ఉన్నదని గ్రహించి పూర్ణత్వాని పొందు  !

దర్పణ అంతః, పురం  - అన్నది ప్రసిద్ధ మైన  ఉపమానం - A city reflected in a mirror

(Realizing that  ‘I am that Brahman’ in which this world appears  like a city reflected in a mirror, find fulfillment, O sinless one!)

(ఇట్లాంటి వర్ణ న ఆది శంకరుల వారి దక్షిణా మూర్తి శ్లోకం నించి -->

"విశ్వం దర్పణ దృశ్య మాన నగరీ తుల్యం ! ")

క్రియానాశాత్ భవేత్ చింతా నాశ , తస్మాత్ వాసనా క్షయః 
వాసనా ప్రక్షయో మోక్షః సా జీవన్ముక్తి రిష్యతే !

కొద్ది గా విచిత్రం గా అనిపిస్తుంది - క్రియానాశాత్ చింతా నాశః అనేది . ఆలోచన ల త్రుంచడానికి క్రియ ని త్రుంచు అనడం .  May be excessive action ? Destroy excessive action so you destroy excessive thinking ?

చింతా నాశాత్ వాసనలు తగ్గడం, వాసనలు పూర్తి గా ప్రక్షాళన మైతే మోక్షం ; ఆ పై జీవన్ముక్తి !

అజ్ఞాన హృదయ గ్రంథె నిహి  శేష   విలయః తదా 
సమాధినా వికల్పేన యదా అద్వైత ఆత్మ దర్శనం !

(వికల్పేన సమాధినా యదా అద్వైత ఆత్మ దర్శనం తదా హృదయ గ్రంథె అజ్ఞాన విలయః నిహి శేషః  !)

With the vision of the non-dual Self through unwavering concentration comes the dissolution without residue of the knots of ignorance in the heart.

ఇత్థం వాక్యైహి తథా అర్థః అను సంధానం శ్రవణం భవేత్ !
యుక్త్యా సంభావితత్వా అనుసంధానం మననమ్ తు తత్ !

తాభ్యం నిర్విచికిత్సే అర్థే చేతసః స్థాపితస్య యత్ 
ఏకతానత్వమేతద్ది నిధి ధ్యాసన ముచ్యతే !  

ధ్యాత్రు ధ్యానే పరిత్యజ్య క్రమాత్ ద్వయే  ఏక గోచరమ్
నివాత దీపవ చిత్తం సమాధిరభిధీయతే !

(శ్రవణం మననం ధ్యానం నిధిధ్యాస ల గురించి విపులమైన వివరణ !)

‘To listen’,- శ్రవణం  is to pursue by means of sentences their import. On the other hand, ‘thinking’ - మననమ్ consists in perceiving its consistency with reason.
 
Meditation’- ధ్యానమ్  is indeed the exclusive attention of the mind fixed on (the import) rendered indubitable through listening and thinking.

 ‘Concentration’ - నిదిధ్యాస is said to be the mind which, outgrowing the dualism between the meditator and meditation, gradually dwells exclusively on the object (of meditation) and is like a flame in a windless spot - నివాత దీపం !

అమునా వాసనాజాలే నిశ్శేషం ప్రవిలాపితే !
సమూలోన్మూలితే  పుణ్య పాపఖ్యే కర్మ సంచయే !

 వాక్యమప్రతి బద్ధం సత్ ప్రాక్ పరోక్షవ భాసితే !
కరామలకమవబోధ పరోక్షం ప్రసూయతే  

(కర అమలకం - చేతి లోని ఉసిరి కాయ !)

When the load of innate impulses is dissolved without residue by means of this (cloud of virtues) and heaps of karmans, good and evil, are totally eradicated, the major text, which at first shone forth immediately, now unobstructed, yields immediate awareness as (clear) as the myrobalan in the palm (of one’s hand). (myrobalan in the palm - చేతి లో ని ఉసిరి కాయ )

ఈ చేతి లోని ఉసిరికాయ కొంత ఆలోచింప జేసే ది ! బుద్దుడు తన ఏడు వారాల అభోజనం తరువాయి మొదట గా తీసుకున్న ఫలం ఉసిరి కాయ గా బౌద్ధ గ్రంథా లో ఉదంతం ఉంది ( దేహం లో ని మలినాన్ని పోగొట్ట డానికి - అన్ని రోజుల fasting తరువాయి భోజనం తినడానికి ముందు మందు లా అన్న మాట !)  బుద్ధుడు చేతిలో ఈ ఉసిరి కాయ పెట్టుకుని ధ్యాన ముద్ర లో ఉన్నట్టు - చీనా  వైద్యుల పుస్తకాలో చూడవచ్చు ! 

అంతే గాక ఈ ఘోర ఆంగీరస ( ఈ ఉపనిషత్తు ఎవరి ద్వారా తెలియ జేయ బడ్డ దో వారి లో ఒకరు )  జైనుల ఒకానొక గురువు అయి కూడా  ఉండ వచ్చన్న నమ్మకం  ఒకటి ఉన్నది !

ఇక కర్మ యొక్క ఫలం గురించి ఆలోచింప దగ్గ వాక్యం ఉన్నది  ఈ ఉపనిషత్తు లో - > కర్మ ఫలితం జ్ఞానం వల్ల ఆ తరువాయి శేషం అవుతుందా అంటే కాదు అని చెబ్తుంది ! ఇది ఎట్లా అంటే ఒక వ్యాఘ్రాన్ని చంపాలనుకుని వదిలిన బాణం --> అది వ్యాఘ్రం కాదు - ఆవు అని తెలిసినంత మాత్రాన ఆ వదిలిన బాణం తన గురిని కొట్ట కుండా ఉండదు - అట్లా అన్న మాట !

జ్ఞానోదయాత్ పురారబ్ధం కర్మ జ్ఞానాన్ న నశ్యతి  !
అదత్వా స్వఫలం లక్ష్యం ఉదిష్యోత్ సృష్ట బాణవత్ !

వ్యాఘ్ర బుద్ధయా వినిర్ముక్తో బాణః  పశ్చాత్తు గోమతౌ !
న తిష్ఠతి భినత్యేవ లక్ష్యం వేగేన నిర్భరమ్ !!

ఆధ్యాత్మ ఉపనిషత్ - శుక్ల యజుర్ వేద లోనిది - సంస్కృతం 

ఆధ్యాత్మ ఉపనిషత్ ఆంగ్లానువాదం 



శుభోదయం 
జిలేబి (బీ లేజి )
క్రియానాశాత్ భవేత్ చింతా నాశ , తస్మాత్ వాసనా క్షయః !!