ఈ మధ్య శ్రీ శ్రీ గారి రచనల్ని తిరగేస్తుంటే వారి కుక్కపిల్ల, సబ్బు బిళ్ళ ,అగ్గి పుల్ల గుర్తు కొచ్చేయి. కాదేది కవిత కనర్హం లా కాదేది బ్లాగ్లోకానికి అనర్హం అన్నా తప్పులేదు లా ఉన్నది. ఈ ఇరవై ఒక్క శతాబ్దం లో బ్లాగులు నాటి పత్రికల్ని తలదన్నెట్టు వేర్వేరు సబ్జెక్టు లతో కొత్త కొత్త హంగులతో వస్తున్నై. ఆ కాలంలో ఎ ఆంద్ర పత్రిక లేక ప్రభ లోనో ఓ చిఇన్ని "మీ ఉత్తరం" లో మన పేరు కనిపిస్తే అదే పదివేలన్న సంతోషం తో మురసి పోయే వారం! ఇక మన కథ అచ్చు ఐతే చెప్పనవసరమే లేదు! కాలరేగారేసుకొని ఓ గడ్డం పెంచేసుకుని గొప్ప కథకులమై పోయేమన్నఆలోచనలో విహంగమై విహరించే వాళ్ళం! మరి ఇప్పుడు ఎవరి కి ఏది తోస్తే వాళ్లు అది వ్యక్తీ కరించవచ్చు! దాన్ని చదివి కామెంటడానికి జనాభా ఖచ్చితంగా ఉంటున్న్దన్న భరోసా ఎల్లప్పుడూ ఉండనే ఉన్నది!
బ్లాగోన్నమః!
ఛీర్స్
జిలేబి.
సమస్య - 5006
-
18-1-2025 (శనివారం)
కవిమిత్రులారా,
ఈరోజు పూరింపవలసిన సమస్య ఇది...
“కుమతులు మాత్రమె వసింత్రు గుంటూరు పురిన్”
(లేదా...)
“కుమతుల్ మాత్రమె వాసముందురు గదా గుంటూ...
13 hours ago