Monday, November 14, 2011

పిల్లల్లారా పాపల్లారా టోయ్ టోయ్ టోయ్ టోయ్

పిల్లల్లారా పాపల్లారా టోయ్ టోయ్ టోయ్ టోయ్ భారత జాతి  పౌరుల్లారా టోయ్ టోయ్ టోయ్  టోయ్ - ఆ టోయ్ టోయ్ టోయ్ టోయ్ అన్నది మధ్యలో వచ్చే వయోలిన్ నాదం అనుకుంటాను.

నేడు పిల్లల పర్వ దినం. మా చాచా మావయ్య పుట్టిన దినం.

మా చిన్నప్పుడు బళ్ళో చాక్లెట్లు ఇచ్చే వాళ్ళు. ఇప్పుడూ ఇస్తున్నారనుకుంటాను.

ఒక వ్యక్తి - ఆతను ఒకప్పటి ప్రధాన మంత్రి అన్న మాటని పక్కన బెట్టి,  తన కాలం లో పిల్లల పట్ల చూపిన ప్రేమానురాగాలు , అతన్ని సర్వకాలాలకీ నేరూ మావయ్య ని చేసింది.

ఇప్పటి పిల్లలకి చదువు పరిధి ఎక్కువ. ఆయన సంతతి గురించి వారి రాజ్య భోజ్యం గురించి కొంచం ఎక్కువే తెలిసి ఉంటుందనుకుంటాను. కాబట్టి వారు నెహ్రూ మావయ్య ని ఎలా ఆదరిస్తారో  తెలియదు నాకైతే.  బ్లాగు రచయితలలో ఎవరైనా ఇప్పటి స్కూలు అధ్యాపయకులు తెలియజేయ వచ్చు ఈ విషయాన్ని.

ఆ మాట పక్కన బట్టి, ఒక మావయ్య గా, అవ్యాజ ప్రేమానురాగాల కి ఒక నిదర్సనం గా ప్రతి అబ్బోడికి, అమ్మాయికి మావయ్య ఉండటం పెద్ద విశేషమే.

భారత జాతి పౌరుల్లారా అన్నది అప్పటి పాత పాట. ఇప్పటి మన పిల్లలు ప్రపంచ పౌరులు. పెద్దయ్యాక , ఎవరెవరు ఏ ఏ దేశాల లో సెటిల్ అవుతారో మా ఏడు కొండల ఎంకన్న కే ఎరుక.

వారి జీవితం వసుధైక కుటుంబం . ఆ రాబోయే కాలపు ప్రపంచ పౌరులకు ఇవే పిల్లల పర్వ దినపు శుభాకాంక్షలు.

ప్రేమతో 'పంచు లచ్చి '

జిలేబి.
(ఒకప్పటి 'భావి భారత శాంతి పావురాలు !)

Sunday, November 13, 2011

బ్లాగులు వెర్సెస్ దురదగొంటాకు ఒక సమాలోచనా విశ్లేషణ

పాత సామెత ఉండనే ఉంది. ఆకు మీద ముల్లు పడ్డా, ముల్లు మీద ఆకు పడ్డా నష్టం మరి ఆకుకే అని.

ఆ తీరులో , మన బ్లాగులని, బ్లాగరులని గమనిస్తే, ఒక విషయం స్ప్రష్టం గా కానవస్తుంది.

పాపం ఈ అమాయక బ్లాగర్లు (ఈ జిలేబి తో చేర్చి) ఏదో అల్లా టప్పా గా అలా 'నేనెందుకు బ్లాగు మొదలెట్టాను , చదువరులారా నన్ను ఆశీర్వదించు డీ అని వినమ్ర ముగా  పలికి బ్లాగు మొదలెడుతారు.

ఇక అప్పట్నించీ వీరి కనా కష్టాలు మొదలు.

ఓ టపా రాసేక, అమ్మయ్య అని ఊపిరి పీల్చు కునే సమయలోపలె, టపా కి వెల్లువగా వచ్చి కామెంటుల తుంపరలు పడతాయి -  'మీకు బ్లాగ్ లోకమునకు ఇదే, మా సుస్వాగతం', మీరు ఆ డిపార్ట్మెంటు వారా, ఐతే మీరే మా మొదటి ఈ స్టైల్ బ్లాగరు, ఈ బ్లాగ్లోకం మీకు కొంగొత్త ఐడియా లు ఇవ్వు గాక లాంటి ఆశీర్వచనములు కోకొల్లలు గా వీరి కి వస్తుంది.

ఇక చూడండి మజా, - రాసే వాడికి చదువరి  లోకువ చందాన టప టపా తమ జ్ఞానం అంతా బ్లాగ్ రూపేణ బహిష్కారం అవుతుంది. _ ఈ వ్యాక్యం లో ఏదో తప్పుందే, ఏమిటి చెప్మా ?

ఇక అక్కడ్నించీ దురద గొంటాకు ఎఫ్ఫెక్టు మొదలు. మెల్లి గా కామెంటడం  మొదలెడతారు. తమకొచ్చిన కామేన్తులకి  నెనర్లు పలుకుతారు. వేరొకరి టపా కి జేజేలు పలుకుతారు.

ఇంకా కొంచం ముందుకెళ్ళి, అప్పుడప్పుడూ , ఎవరినైనా అలా మరీ తీవ్రం గా గోకేసారనుకొండీ, ఇక ఉన్నది తంటా,  కామెంటుల హోరాహోరి వరల్డ్ వార్ మొదలు.

ఇలా, పాపం అసంస్ప్రుస్య అయిన వాళ్ళు , బ్లాగటం అనే దురద గొంటాకు మీద పడి  ఆ పై, ఆ దురద గొంటాకు ఎఫ్ఫెక్టు కి బలి అయి పోతారు.

దీనికి పరాకాష్ట, వారే దురద గొంటాకు గా రూపాంతరం చెందడ మన్న మాట. !

ఇంతటి తో ఈ దురద గొంటాకు సమాలోచనా విశ్లేషణకి 'కామా పెట్టి, ఈ దురద ఎఫ్ఫెక్టు ఎంత మందికి ఉందొ వేచి చూస్తాను. -

దురదస్య దురదః ,
జిలేబి నామ్యా దురదగొంటాకు హ !

చీర్స్
జిలేబి.

Saturday, November 12, 2011

2011 సంవత్సరపు ప్రాంతంలో బ్లాగ్వ్యవసాయం చేసే వారి సామెతలు

బ్లాగ్ రాయటానికి కామెంటు కౌంట్లు పనికి రావు

'తిం కిన ' కొద్దీ టపా, మూడు కొద్దీ కామెంటు

బ్లాగు మీద రాతలు కూటి కైనా పనికి రాదు (ఇది జ్యోతక్క  గారికి వర్తించదు!)

అంతర్జాలం లో పొత్తు లాగ్ అవుట్ తో సరి

టపా కి సైజు , కామెంటు కి నిబద్దత ఉండవలె

రాసిన టపాలన్నీ హిట్లయితే , ఇక రాయడానికి ఏమీ ఉండదు

బ్లాగు కి టెంప్లేటు పుష్టి , టపా కి కంటెంటు పుష్టి

అరవ బ్లాగు లో తెలుగు కామెంటులు పండవు

బులుసు బ్లాగుకు నవ్వులు, భారారే బ్లాగు కి తెక్నీకులు

బ్లాగరు పేరు జిలేబి ఐతే టపా తియ్య నౌనా ?

అన్ని టపాలకి అమెరికా టైము

టపా రాయటానికి శుక్ర వారము, కామెం ట డానికి శనివారము

కామెంటినవాడికి నెనర్లే మిగులును

కామెంట్లతో నిండిన టపా కన్నుల పండువగా ఉండును

టపా లు లేని బ్లాగు, మూత బడ్డ సైటూ పనికి రాదు

కామెంటులు  ఇచ్చు కిక్కు, ఈనాడు తిరగేసి చదివినా రాదు

టపా కి మేటరు సిద్ధము చేసుకుని టపా రాయవలె

మేటరు లేని బ్లాగు,  కామెంటులు లేని టపా ఒక్కటే

టపా కి ఏడు లైన్లు, కామెం ట డానికి నాలుగు లైన్లు

గ్రిప్పు చెదరక టపా రాయ వలె

కంటెంటు ఉన్న టపాకి చదువరి ఎక్కువ

సమయము చూసి టపా పబ్లిషు చేయ్యవలె (దీపావళీయం  లాగా అన్నమాట )

అనానిమస్సు కామెంటు టపాకి చేటు , వివాదభరిత టపా దూషణల కి మూలం

000000000000000000000000000000000000000000

కొంత కాలం మునుపు రాసిన 'బ్లాగ్ వెతలు ' చదవ దలిస్తే ఇక్కడ 'క్లిక్కండి '

000000000000000000000000000000000000000000


చీర్స్ చెబితే జిలేబి
నెనర్లు చెబితే తెలుగు బ్లాగరు

చీర్స్
జిలేబి.

పీ ఎస్: ఈ టపా కి ప్రేరణ భారారే గారి టపా 1920 సంవత్సరపు ప్రాంతం లో వ్యవసాయం చేసే  వారి సామెతలు )

Thursday, November 10, 2011

ఆమె గురించి - నాలుగు ముక్కలు

ఆమె గురించి - నాలుగు ముక్కలు
 
ఎందుకు పుట్టిందో తనకే తెలియదు
 
తనని పెంచిన తల్లికి డస్ట్ బిన్ లో దొరికిందట తను
 
ఆ తల్లి హృదయం ఇచ్చి పెంచింది
 
వయసు వచ్చింది
 
సెలయేరు సముద్రాన్ని ఆశించింది
 
పక్షి ఎగిరి పోయింది కువ కువ లాడుతూ
 
తల్లి హృదయం కష్ట పడ్డది
 
ఒక నిట్టూర్పు , ఒక ఆశ్వాసం
 
గప్ చుప్
 
పైర గాలి ఎప్పుడు వస్తోందో మళ్ళీ ?
 
చీర్స్
జిలేబి.
 
 

Wednesday, November 9, 2011

కాలక్షేపం కి బటాణీలు - టైం పాస్ కి బాతాఖానీ - మా చిత్తూరు అవ్వ కథ

మా స్కూలు ముందు ఓ పెద్దమ్మ - అవ్వ బటాణీలు అమ్మేది. 

తన మనవలు పొలం పనుల్లో కెళ్ళాక  ఆవిడ మా వూరి దగ్గిరున్న గ్రామం నించి వచ్చి బటాణీలు అమ్ముకునేది. వరుమానం ఎంత వచ్చేదో నాకు సందేహమే. ఎందుకంటే ఆవిడ దగ్గిర ఒక చిన్న బుట్ట మాత్రమె ఉండేది. అంత చిన్న బుట్టలోని బటాణీలు ఎంత అమ్ముకుంటే పైసలు వస్తుంది అన్నది ఒక ప్రశ్నే.

అయినా తప్పనిసరిగా   వూళ్ళో వున్న మా బడి కాడికి వచ్చి కూర్చొనేది. మేము ఐదు పైసలకి కాకుంటే ఓ పది పైసలకి బటాణీలు అడిగే వాళ్ళం. అంతకు మించి మా దగ్గిర పైసలు ఎక్కడ ?

ఓపిగ్గా బటాణీలు ఓ చేతిన్నర కాగితం లో పొట్లం ( చక్కటి కోన్ ఆకారం లో ) కట్టి ఇచ్చేది. దాని తో బాటు ఒక బోసి నవ్వు కూడాను.  మా నవ్వూ ఆవిడకి (అప్పట్లో అంటే ఓ నాలుగో క్లాస్సో , ఐదో క్లాసో ఉండవచ్చు అనుకుంటాను ) బోసి నవ్వు లా అని పించేదేమో ? ఎందుకంటే మమ్మల్ని చూస్తె ఆవిడ నవ్వు ఇలా ఖాన్డ్లా నించి కొహిమ  దాక లాగదీసిన భారద్దేశం అయ్యేది.

కొసరు అడిగితె ఆవిడ చెయ్యి ధారాళం. చాల సార్లు అడగకనే కొసరు వేసేది. అడిగామంటే బోసి నవ్వు ఇంకా సాగలాగి అలా పాకిస్తానూ, ఇలా బంగ్లాదేషూ భారద్దేశం లో కలిసి పోయేది.

ఓ వేసవి సెలవుల తరువాత ఈ పెద్దమ్మ కనబడ కుండా పోయింది. మాకు బటాణీలు అమ్మే అవ్వ ఏమైందో తెలియకుండా పోయింది.

ఓ పది రోజుల తరువాత , మా హెడ్ మిస్ట్రేస్సు మమ్మల్ని స్కూలు గ్రౌండ్ లో హాజరు పరిచి "అమ్మలూ , మీరు బటాణీల  అవ్వ దగ్గిర దాచిన పైసలు , అవ్వ మీకందరికీ  పలకా బలపం కొనిబెట్టమని చెప్పి ఇచ్చిపంపించి తాను దేవుడి దగ్గిరకి వేల్లిపోయిన్దర్రా"  అని చెప్పి మౌనం గా ఉండి పోయింది.

ఆ తరువాయి మేమెప్పుడూ మా పెద్దవ్వ  అంత భారద్దేశం నవ్వు చూళ్ళేదు.  మీకెక్కడైనా ఆ బోసి నవ్వు అవ్వ కనిపించిందా ?

జిలేబి.

Tuesday, November 8, 2011

చేత వెన్న ముద్ద - మాలికా హార కూడలి పూదండ!

చేత బ్లాగు

పెట్టుకుని

ఎవడైనా

పత్రికల లో

ప్రచురణల కోసం

పుస్తక ప్రచురణ కోసం

దేవుర్లాడ తారా ?


మాలికా కూడలీ హారములు

చెంగల్వ పూదండ ఐ

ఉండ

వేరొక ప్రచురణ అవసరమా

చెప్పమ్మా బ్లాగిణీ ?

 చీర్స్
జిలేబి.

పీ.ఎస్: ఇది బులుసు గారి కి వర్తించదు.

Sunday, November 6, 2011

హారం లో నాకిష్టమైనది

హారం లో

నాకిష్టమైనవి

 వ్యాఖ్యలు


హా , అవి 

 నాకు రమ్మ్!

అసలు రాతలకన్న

ఈ కొసరు కామెంటులు

కొత్తావకాయ  లా  

నోరూరించే కారమ్ !

మరో పెగ్గుకి పిలుపులు !


రెండో పెగ్గుకి

చీర్స్ చెబుతూ

మీ
జిలేబి.

సందేహం ఏల జిలేబి - వాడు నీవాడే

సందేహం ఏల జిలేబి ?

'some' దేహం కొసం?

'sum' గా దేహాన్ని వదిలిపెట్టు


వాడు నీవాడే

కమల నయనుడు

కరుణార్ద్ర హృదయుడు

య ఏవం వేద !


చీర్స్
జిలేబి.

ఇది  దరి చేరిన పుష్పం కి సీక్వెల్

శ్రీ శర్మ గారి - కాలజ్ఞానం - 4- గురించి - నాకు తోచినది

ఆలోచనాతరంగాలు శ్రీ సత్యనరాయణ శర్మ గారి కాలజ్ఞానం నాలుగు వెలువడింది.

దీని గురించి నా వివరణ నాకు తోచినది -

వీరు ధర్మం నిద్ర లేస్తున్దంటారు. కాలజ్ఞానం నాలుగు లో.

కాలజ్ఞానం రెండు లో

విలాసపు మోజులో పడిన ధర్మం
కళ్ళు మూసుకుని ఊరుకుంటుంది
 
అంటారు.
 
ఒక దానికి ఒకటి contradictory గా ఉన్నట్టున్నాయి.
 
కాలజ్ఞానం నాలుగు లో నాకైతే ఎట్లాంటి ప్రత్యేకతలు కనిపించడం లేదు. ముప్పై సంవత్సరాలకొక సారి సామాన్యుడికి బలం వస్తుంది అంటారు . ఒక generation మారడానికి కాలపరిమితి ముప్పై సంవత్సారాలు అందాజగా.  అంతకు మించి ఎట్లాంటి విశేషం వారు సూచిస్తున్నారో తెలియదు.
 
చీర్స్
జిలేబి.

Saturday, November 5, 2011

దరి చేరిన పుష్పం


ప్రభూ


నమస్సులకీ


ప్రార్థనలకీ


నమాజులకీ

మౌన ధ్యానాలకీ


నీకూ నాకూ

మధ్య


వేరొక్కరు లేక
 
దరిచేరనీయి

 
నమస్సులతో
జిలేబి.