విగ్రహం లో ని దేవుడు ఉలిక్కి పడ్డాడు !
విగ్రహం లో దేవుడా ! ఇట్లాంటి వి మా ఇంటా వంటా లేదండీ ! ఇవన్నీ పాప భూయిష్టం ! చెప్పేడు ఆ శాల్తీ .
విగ్రహం లో అప్పటి దాకా జోగుతూ, తూగుతూ, కురై ఒండ్రుం ఇల్లై మరై మూర్తి కన్ణా అంటూ ఎమ్ ఎస్ ఆర్ద్రత తో పాడుతూ ఉంటె, ఆహా ఏమి ఈ గాన మహిమ అనుకుంటూ డోలాయ మాన మైన విగ్రహం లో ని దేవుడు ఉలిక్కి పడ్డాడు !
కళ్ళు చిట్లింటి చూసాడు . ఎవడో శాల్తీ - పదునాలుగు వందల సంవత్సరాల మునుపు శాల్తీ - ధ్యానం లో ఏకమై , మమేకమై , ఏకత్వాన్ని ప్రతి పాదిస్తే, ఈ కాలం మానవుడు దానికి వక్ర భాష్యం చెప్పుకుంటూ ఉంటె, ఆలోచనలో పడ్డాడు .
అవును కదా అదే సమయం లో భారద్దేశం లో తన పంపు శంకరుడు కూడా అద్వైతాన్ని ప్రతి పాదిం చేడు .
తన వా డైన కృష్ణుడు చెప్పలే ? యే యథా మాం ప్రపద్యంతే తాం తదైవ భజామ్యహమ్ ? అంటూ ?
అబ్బ ! ఈ మానవులకి అతి తెలివి ఎక్కువై పోయిన్దిస్మీ అనుకుని నిట్టూ ర్చేడు కొండ దేవర .
కొండల లో నెల కొన్న కోనేటి రాయా ! మరో శాల్తీ పాడటం మొదలెట్టేడు .
ఓం ఓం అంటూ మరో శాల్తీ ఓంకార నాదాన్ని పూరించే డు .
అల్లాహో అంటూ మరో మానవుడు గొంతెత్తే డు .
మై లార్డ్ ఇన్ ది హెవెన్ .... అంటూ మరొక్కడు ....
హృదయేషు లక్ష్మీ అని మౌనం లో, ధ్యాన మార్గం లో మరో మానవుడు ...
కర్మ మార్గమే సరి దేవుడూ లేదూ, దెయ్యమో లేదూ అనుకుంటూ మరో మానవుడు !
కొండ దేవర చుట్టూ తా పరికించి చూసేడు !
తాను నెల కొల్పిన ఈ ప్రకృతి ఎంత వైవిధ్యం తో ఉంది ?
అట్లాంటింది ఆ ప్రకృతి ని నెలకొల్పిన తన్ను ఒక్క మార్గం లో నే చేరు కోగలాడా ఈ కోన్ కిస్కా మానవుడు ?
ఏమిటో వీండ్ల వెర్రి !
ప్చ్ ప్చ్ ఈ మానవుడు కి జ్ఞానం ఇచ్చేడు తను . దాన్ని సద్వినియోగం మాత్రమె చేసుకోవోయ్ అని చెప్పి ఉండాల్సింది నిట్టూర్చేడు .
దేవేరి ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వింది స్వామీ వారిని చూసి - ఆ సమయం లో తనే కదా విష్ణు మాయ యై హాయ్ డియర్ అంటే, స్వామి మాయలో పడి ఆ చెప్పడాన్ని మరిచి పోయేడు !??
చీర్స్
జిలేబి
