Wednesday, July 25, 2012

అమావాశ్య అర్ధ రాత్రి

అమావాశ్య అర్ధ రాత్రి చందురూడు గబుక్కున 
మేఘాల మధ్య నించి బయట పడినాడు 

నిండు వెన్నెలై ప్రియుని కౌగిలి లో 
వాలి పోదామనుకున్న చిన్నది సిగ్గు పడి పోయింది.

పున్నమి వెన్నల నాడు 
చందురూడు మబ్బుల మాటున దాగాడు 

పండు వెన్నెల లో ప్రియుని కౌగిలి లో 
మమేకం అవుదామనుకున్న చిన్నది చిన్న బోయింది.


తారలు చండురూడిని ముద్దాడి ముక్కు పిండి 
లాక్కు వెళ్లి పోయేయి చిన్నదాని వ్యధ గమనించి 

చందురూడు నవ్వాడు ప్రియుడు పరవశం చెందాడు 
చిన్నది చుక్కయై చమక్కు మన్నది పరవశం తో 

కమ్మ తెమ్మర వయ్యారాలు పోయింది
తన ప్రియుని వెతుక్కుంటూ సాగి పోయింది.



చీర్స్ 
జిలేబి.

2 comments:

  1. వివరించండీ!

    ReplyDelete
  2. చక్కగా రాశారు,వివరించండీ!

    ReplyDelete